Vissenwelzijn

De maatschappelijke aandacht voor dierenwelzijn is de laatste jaren sterk gegroeid. De groeiende overtuiging is dat dieren een intrinsieke waarde hebben en pas op de tweede plaats van nut kúnnen zijn voor de mens. Deze visie op natuur is ook van invloed op de sportvisserij.
Wetenschappers zijn er niet over uit of vissen pijn beleven. Ze kennen de mate van bewustwording en de daarmee samenhangende beleving van pijn bij vissen niet. Als wordt beweerd dat vissen pijn beleven dan is dat zonder onderbouwing en op emotie. Dat neemt niet weg dat sportvissers hun verantwoordelijkheid moeten nemen en zeer zorgvuldig met de vis om gaan.

Omgaan met vis
Als actieve natuurdeelnemers dragen sportvissers extra verantwoordelijkheid voor een zorgvuldige omgang met vis. Die verantwoordelijkheid néémt de hengelsport ook. Dat doen we onder meer door het organiseren van Vislessen op basisscholen, waarin kinderen leren hoe vissen leven, hoe je ze vangt én hoe je ze op een verantwoorde manier onthaakt, vasthoudt en terugzet. Jaren geleden is het gebruik van levende aasvis al verboden en voor het bewaren van vis zijn strikte richtlijnen. Het aanbod aan vishaaktypen en -soorten is volop in ontwikkeling. Vishaken hebben steeds vaker microscopische weerhaakjes ('microbarbs') of zijn zelfs volkomen weerhaakloos.

Gedragscode
Zorg voor vissenwelzijn komt uiteindelijk aan op het juiste gedrag van de individuele sportvisser. Om ook daarin te kunnen sturen, dienen onder meer de brochure Verstandig Sportvissen en de internationale EIFAC/FAO-code. De strekking van beide documenten is dat sportvissers ten alle tijden respectvol en met gezond verstand met natuur om dienen te gaan en met vissen in het bijzonder.